Elma Kokan Salon

Gezi yazısı yazmayı çok sevdiği yazmıştım değil mi? O zaman hadi size en son gördüğüm yer olan Bilecik’i yazayım. Bilecik, tren yolunun üzerinde olan bir şehir, M.Ö. 3000 yıllarında geçiş güzergâhında olan bir şehirdi. O yollarda çok önemli bir maden olan kalayın çıkarıldığı şehirdi. Kalay malumunuz olduğu üzere, tunç için olmazsa olmazdır. Yani Bilecik, eskiden beri olmazsa olmaz bir şehirdi. Şehir için sahip olduğu zenginliklere atfen; ‘taşı mermer, toprağı seramik, yaprağı ipek’ deniyor. Tarıma değinilmiyor ama tarım açısından da çok bereketli bir şehir. Ayçiçeği, mısır, meyve, sebze, aklınıza ne gelirse olan bir şehir. Tren yolu üzerinde olan şehrin, ona nazire olacak şekilde bir tren garı var. Şehirden uzak, ulaşımın halk otobüsleri ile sağlandığı dev bir tren garı. Coğrafya kaderdir derler ya o şekil bir durum. İstanbul’da alt geçitten bozma tren garları nire Bilecik tren garı nire? Öyle bir tren istasyonu var. Sırf bu yüzden bile Bilecik’e günübirlik tren gezisi planlanabi...

  “Dedemin İnsanları” yıllar önce sinemada izlediğim bir film. Sinema filminin sinemada izlendiği günlerin filmi. Şu anda da ben, sinema filmlerini sinemada izlemeyi seviyorum. Kanepede film izlemek bana film izliyorum keyfini vermiyor.   Bu filmden bahsetmek istememin nedeni, tam bu günlerde yaşanan şeylere benzediği için. Filmi bilmeyenler için kısa bir özet geçeyim. Film, mübadeleden dolayı Girit’teki topraklarından Türkiye’ye gelmek zorunda kalan Mehmet Bey’i ve ailesini anlatıyor.   Mehmet Bey İzmir’de çok sevilen biri oluyor, kazancı güzel oluyor ama bu birilerinin ona ‘gaur’ demesine engel olamıyor. Yunanistan’dan geldiği için ona gaur diye bakanlar oluyor ve bu durum torununun canını çok yakıyor. Daha ilkokul çocuğu olan torun kabul görmek için dedesine yapıştırılan kimlikle mücadele ediyor.   Ne kadar çok bu zamana benziyor. Sonradan gelenleri önceden gelenler beğenmiyor. Gelen bizden olduğu halde beğenmiyorlar.   Mülteci sorunu malumumuz. Ben gençlerin...